این روزها سالروز وفات ام المومنین حضرت خدیجه کبری (سلام الله علیه) می باشد که فقدان این شیرزن تاریخ اسلام برای حضرتش (ص) آنچنان جانکاه بود آن سال "عام الاحزان" نام نهادند. البته از دست دادن همسرشان با از دست دادن حامی دیگرش حضرت ابوطالب (ع) همراه شد و این چنین سال اندوه را برای قلب مبارک پیامبر (ص) رقم زد.

این علاقه پیامبر ص به همسرش ناشی از چند عامل بود اول این که خدیجه س تمام ثروت و محبت و عشق خود را نثار نبی مکرم اسلام کرد و از او بود که کوثر حقیقت را خداوند به پیامبر ص نصیب کرد و در سخت ترین شرایط که پیامبر در شهر خود و در مکه گذراند ایشان را همراهی موثر نمودند و لذا عشق و محبت محمد امین (ص) به این زن شاخص آنقدر بود که با وجود ایشان هرگز زن دیگری اختیار نکرد و بعد از مرگ خدیجه است که پیامبر ص به دلایل گوناگون زنان متعدد اختیار کردند و هرگز حتی با وجود ان زنان ایشان از یاد خدیجه س تا پایان عمرش ابایی نداشت به صورتی که ام المومنین عایشه همواره به این علاقه پیامبر نسبت به خدیجه س رشک برده و حسادت می ورزیده است.

برای همین است که وقتی می خواهیم نظر پیامبر گرامی اسلام را به خود جلب کرده و دعایی داشته باشیم می توانیم پیامبر ص را به اولین همسرش ام المومنین خدیجه کبرا س قسم بدهیم که به ما هم نظری داشته باشد و امیدوار باشیم از این روزنه می توانیم نظر ایشان را به خود جلب نماییم.

از انجا که به قول امروزی ها بعضی قبیله ای به مسایل نگاه می کنند انگار اکثریت مسلمانان بر خلاف میل و رقبت خود پیامبر اکرم ص به همسرانس- بعضی دیگر از امهات مومنین را مهم جلو داده اند ولی به گواهی تاریخ و حتی کسانی که به این زن شریف نجات یافته حسادت داشتند هیچ کدام از همسران نبی مکرم اسلام (ص) نزد ایشان گرامی تر از خدیجه کبرا س نبوده اند و این علاقه زبان زد بوده است.

خداوندا به عشق و علاقه و محبت بین این زوج بهشتی ات (دورود خداوند بر آنان باد) ما را در این ماه رمضان مشمول محبت خود قرار ده همانگونه که آنان را سعادتمند فرمودی جلوه هایی از نور سعادت دنیوی و اخروی را بر ما بتابان و لذت هدایت به راه راست و مستقیم خودت را بر ما بچشان.

خداوندا به علاقه ای که این زوج (ص) و ثمره ازدواجشان (س) داری فرزندان ما را از مومنین به خودت قرار ده - امین رب العالمین

+ نوشته شده در چهارشنبه نوزدهم مرداد ۱۳۹۰ ساعت 18:38 شماره پست: 98

شروع و پایان ماه رمضان هر سال حاشیه هایی دارد که انسان را به تفکر فرو می برد طبق فتوای مراجع معظم شروع و پایان ماه رمضان با روئیت هلال ماه جدید قمری آغاز و یا پایان می یابد که معمولا این قید شرعی باعث شده که دانشمندان نجوم روزی را و رعایت کنندگان وجه شرعی مساله روز دیگری را شروع ماه قمری اعلام نمایند امسال هم چنین شد و طبق قوانین و محاسبات نجومی روز ۱۰ مرداد اول ماه مبارک بود و به محاسبه شرعی آن امروز ۱۱ مرداد روز اول ماه مبارک رمضان اعلام گردید و به قول مهندس تیم استهلال به لحاظ نجومی روز دهم مرداد روز اول ماه رمضان بوده و ۱۹ دقیقه مقارنه ماه و خورشید که طلوع ماه جدید قمری است صورت گرفته ولی با چشم آنها قادر به روئیت آن نشده اند لذا به لحاظ شرعی روز یازدهم مرداد روز اول ماه رمضان خواهد بود یعنی با این حساب دو ماه رمضان خواهیم داشت یکی رمضان شرعی و یکی رمضان نجومی ولی حرف خداوند در لزوم روزه ماه رمضان است یعنی به محض این که شما از حلول ماه جدید قمری مطمین شدید روزه بر شما از طرف خداوند واجب می شود ولی  قید مراجع معظم مبنی بر روئیت هلال ماه کار علمای نجوم را بی اثر کرده و کار تعیین ماه قمری را به عهده چشم های ما گذاشته است امیدوارم روزی جهان اسلام به این نتیجه وحدت بخش برسد که کار تعیین این لحظه نجومی را که ماه جدید آغاز می شود را به اهل آن یعنی کسانی که نجوم خوانده اند و قادرند میلیون ها سال آینده را با روابط ریاضی و نجومی پیش بینی کرده و موقعیت کواکب را پیشاپیش و یا در ازمنه گذشته در زمان خاص تعیین نمایند. بسپاریم و با دادن کار تعیین زمان آغاز و پایان ماه قمری به علمای متخصص نجوم در این عرصه دعوای مسلمانان بر موضوع استهلال تمام شده و این بحث از جامعه مسلمین کاملا رخت خواهد بر بست و نکته ای از نکات افتراق از بین ما رخت بر خواهد بست.

اما ماه رمضان و روزه داری در آن :

 خدایا اعمالی که بر ما تکلیف نموده ای را برای ثوابش انجام نمی دهم زیرا معتقدم که آوردن متاعی ناچیز برای فروش به نزد بزرگان کاری خبط و اشتباه است و باید این ناچیز را تنها پیش کش کرد. اگر که مقبول افتد باید کلاه را بالا انداخت و شاد شد و حتی به نظرم این جسارت است که ما اطاعت ناچیز و با هزار مشکل دار و نقصان دار خود را برای فروش و گرفتن ثواب به خدمت حق تعالی ارایه دهیم که در نگاه اول اگر انصاف به خرج دهیم باید حق تعالی اگر بزرگی نکند آن را دور انداختنی ارزیابی کرده  و این یک مردودی خواهد بود و بهره ای که نداشته یک نمره منفی هم غیر مستقیم تلقی خواهد شد لذا انتظار ثواب نباید داشت و باید هنگام عرضه گفت متاعی ناچیز و ناقص و با هزار مشکل دارم ولی به بزرگی ات آنرا بپذیر و رسوایم نکن ای خالق بخشنده و ستار من. 

+ نوشته شده در سه شنبه یازدهم مرداد ۱۳۹۰ ساعت 8:53 شماره پست: 97

ماه رمضان که از مقدمه ماه های پر برکت رجب و شعبان برخوردار است آمد تا باز عبادت به اوج خود برسد و باز زمینه ای بشود تا مسلمانان خودی نشان دهند و تغییراتی که در طول یک سال گذشته داشته اند را به منصه ظهور برسانند و مشخص کنند چه مقدار به انحراف و یا در مسیر خداوند حرکت کرده اند این ماه انگار هنگامه امتحان گیری است و مومنین باید دوباره امتحان پس دهند در این ماه حوادث تلخ و شیرین وجود دارد و قطعا شب قدر در آن قرار دارد و تولد سبط اکبر حضرت امام حسن مجتبی که سیرت و صورت به نبی مکرم اسلام (ص) بسیار شبیه بوده است در این ماه قدم به عرصه حیات مبارکشان (ع) نهادند و ضربت خوردن عدالت توسط تحجر نیز در این ماه است که یاد آور دشمنان داخلی است که ضربات مهمی به اسلام می زنند آنان که به اصطلاح امروز از خواص بودند و ضرباتی مهلک به پیکره اسلام زندند که معاویه دشمن رو در رو نتوانست بزند. خلاصه این ماه ماه مهمی است که امیدواریم از آن سربلند بیرون بیاییم. حلول ماه رمضان بر همه مسلمانان جهان مبارک باد.

+ نوشته شده در دوشنبه دهم مرداد ۱۳۹۰ ساعت 11:56 شماره پست: 96

این روزها وقتی در سخنان مسولین و برخی روحانیون وابسته به جناح های سیاسی کشور توجه می کنی بارها و بارها به اصطلاح " حکومت اسلامی"  به جای "جمهوری اسلامی" بر می خوری که تعمدا و غیر تعمدی بیان می شود و این در حالی است که برخی نیز از "جمهوری ایرانی" به جای جمهوری اسلامی صحبت می کنند که این یک افراط و تفریط اشتباه است که باعث می شود از خط امام خمینی (رضوان الله تعالی علیه) که بنیانگذار و تئوریسین این انقلاب عظیم بودند و معتقد به "جمهوری اسلامی"  نه یک کلمه بیشتر و نه یک کلمه کمتر بودند جدا شده و از آن دور می شویم و این یک انحراف خواهد بود. پس نه "حکومت اسلامی" و نه "جمهوری ایرانی" فقط "جمهوری اسلامی ایران" تا انشا الله مهدی موعود (عج) تشریف بیاورند و در اختلافات امت محمدی (ص) و علوی (ع) قضاوت کنند. 

+ نوشته شده در سه شنبه بیست و یکم تیر ۱۳۹۰ ساعت 15:7 شماره پست: 94

وقتی به هجرت اسوه حسنه خداوند بر زمینیان (ص) نگاه می کنی دو مرحله هجرت قبل شروع هجرت خود ایشان (ص) صورت گرفته است اول هجرت عده ای از مسلمانان به رهبری جعفر بن ابی طالب به حبشه است و دومی هجرت بزرگ مسلمانان به مدینه النبی (ص) است که در هر دو حالت پیامبر (ص) خود در میان خطر ماند و یارانش را از مهلکه نجات داد. در جریان هجرت بزرگ مسلمانان به مدینه النبی (ص)  جالب است که پیامبر (ص) ابتدا یارانش را به مدینه النبی اعزام کرد و خودش بعد از آنها صحنه را ترک کرد. من علت این تصمیم پیامبر (ص) را در تاریخ مطالعه نکردم ولی با توجه به خصوصیت جوانمردی که در رسول گرامی اسلام (ص) سراغ دارم به نظرم دلیل آن این بود که تمامی یارانش را از زیر ضربه قریش خارج کرد و سپس بعد از این که خیالش از خروج تمام مومنین راحت شدَ ایثارگر بزرگ اسلام که از جنس خودش بود (علی علیه السلام) را در جای خود در بسترش جای گذاشت و مکه مکرمه را ترک کردند. در حالی که تمامی مسلمانان مکه را ترک کرده بودند. 

+ نوشته شده در شنبه هجدهم تیر ۱۳۹۰ ساعت 18:43 شماره پست: 93

روز تولد امام سجاد (ع) توفیقی حاصل شد که نماز ظهر را در مسجد محل بخوانم بین نماز حاج آقا سخنرانی داشت و از آثار به جای مانده از حضرت سجاد (ع) سخن گفتند و این که امام سجاد (ع) "رساله حقوق" دارند و این امام عزیزیمان (ع) در آن از حقوق افراد مختلف سخن گفته اند. این روحانی عزیز در ابتدای شروع سخنش به فردی که در صف اول و درست پیش پای ایشان نشسته بود و ظاهرا کتابی را باز کرده بود خطاب کرد "کتاب را ببند و به حرف های من گوش کن مفید تر است" هنوز چند جمله ای از سخنرانی خود را نگفته بود که ظاهرا دو جوان در صفوف عقب تر با موبایل عکسی گرفته بودند که در این لحظه حاج آقا با لحن بسیار جدی و آمرانه ای آنان را خطاب قرار داد "اگر می خواهید عکس بگیرید بفرمایید بیرون مسجد" این برخورد حاج آقا واقعا آزار دهنده بود در دلم گفتم آیا در رساله حقوق آقا امام سجاد علیه السلام در خصوص حقوق مامومین و مراجعین به خانه خدا سخنی گفته نشده است؟. آیا حاج آقای ما فکر می کند که مسجد ملک اوست که تعیین می کند چه فردی بماند و چه فردی برود ؟ و هنگام سخنرانی ایشان چه کاری بکنند و چه نکنند. آیا گوش دادن به حرف های ایشان در بین نماز برای حاضرین در مسجد به زعم ایشان اجباری است؟

 در دلم گفتم درست است که خداوند نگهبانانی برای دینش تعیین نموده و البته علمای دین بهترین نگهبانان امور خداوندی هستند ولی هرگز خداوند به نظر نمی رسد به این نگهبانان اجازه داده باشد که با روی آورندگان به مکانش این چنین سخن گویند. شاید فردی باشد که اصلا تو را و حرف هایت را قبول نداشته باشد. تو ای برادر عزیز روحانی تو چطور به خودت اجازه می دهی که او را از مسجد بیرون کنی ؟ مگر این خانه تو است؟ یا خانه ی خدا. این جا که ملک تو نیست که تعیین کنی چه افرادی بمانند و چه افرادی بروند. جایگاه خودت را بشناس و پناه آورندگان به حرم خدا را نرنجان و در جمع ظایع نکن.

تو برای وصل کردن آمدی نی برای فصل کردن آمدی. 

هر مقامی که فردی را برای نگهبانی از چیزی می گمارد او را موظف می نماید که دست اغیار را از آن دور نماید حال به نظر نمی رسد برای خداوند در بین بندگانش اغیاری وجود داشته باشند و باری تعالی همه را به سمت خود فرا می خواند و اولی  است که درب خانه خداوند (مساجد و اماکن مقدس) به روی همه با هر گرایش و با هر وضعیتی باز باشد و نگهبانان نیز از بیرون راندن بندگان و دور کردن  آنها از این مکان خود داری نمایند. مگر پلیدی آشکاری در لباس و... آنها وجود داشته باشد که در آنجا هم ابتدا امر به معروف زبانی پنهان و... و در نهایت اقدام است. 

پس تو ای روحانی عزیز سعی کن خانه خدا را از بندگانش خالی نکنی و خود را صاحب خانه ندان که خانه را صاحبی رحیم و بخشنده است و تو نیز میهمانی بر این خانه بیش نیستی و حرمت خانه و صاحب خانه را داشته باش.  

+ نوشته شده در شنبه هجدهم تیر ۱۳۹۰ ساعت 18:33 شماره پست: 92

بزرگتر های قدیمی وقتی می خواستند در حق کم سال تری دعایی بکند می گفت خدا سلامتی و دلخوشی به شما عنایت کند. بعدها برخی جوان ها در مقابل این دعا به طعنه می گفتند که خدایا به تو عقل و به ما یک پول گنده بدهد. ولی واقعا وقتی انسان به اطراف خود نگاه می کند و به صاحبان هریک از این مواهب الهی (عقل - سلامتی - پول - دلخوشی) نگاه می کند می بیند که همان سلامت و دلخوشی که قدیمی ها برای ما از خداوند متعال درخواست می کردند خیلی مهم و حساب شده بوده است کما این که عقل را اگر خدا داد همه این ها به نظرم تامین می شود. 

+ نوشته شده در چهارشنبه پانزدهم تیر ۱۳۹۰ ساعت 19:26 شماره پست: 91

حلول ماه مبارک شعبان المعظم و ماه اعیاد اهل بیت علیهم السلام و ماه پیامبر رحمت و رحمت للعالمین حضرت محمد مصطفی (ص) به همه دوستاران آنان مبارک باد. امیدوارم این ماه برای تمام زمینیان مبارک و برکات آن شامل همه ما گردد. روح آن بزرگوران (ع) از ما شاد و میمنت شادی روح آن بزرگواران (ع) تسلی دل غمدیده تمام زمینیان گردد.

خدایا در این ماه وسیله آمادگی برای نزدیکی به خودت را برای ما فراهم گردان و این ماه را پایان عمر حاکمیت تمام مستبدین جهان علی الخصوص مستبدین قدرت طلب خاور میانه منجمله حکام ظالم بحرین - لیبی - عربستان و... قرار ده و ملت های منطقه را طعم خوش آزادی (که خود به آنان عنایت فرمودی و توسط این مفسدان سلب شده است) را بچشان.

خدایا آمادگی درک ماه رمضان و ماه خودت را در این ماه عزیز شعبان به ما عنایت فرما تا همچون ماه های رمضان دیگر ناپاک از این حمام تمام عیار عرفان و عشق خارج نشویم.

خدایا به متولیدین عزیز ماه شعبان از خاصانت (ع) قسم می دهم که لذت درک شب قدر را به ما بچشانی تا در درک آیات شریف قرآنت موفق شویم.

 آمین رب العالمین 

+ نوشته شده در یکشنبه دوازدهم تیر ۱۳۹۰ ساعت 19:1 شماره پست: 90

باز 14 خرداد در راه است سالروز یتیم شدن ما. گاها فکر می کنم که اگر در روزگار پیامبر عظیم الشان اسلام (ص) نبودیم و از جام ایشان (ص) حضورا شربتی ننوشیدم لیکن خداوند قرن ها بعد از طریق درک حضور یکی از فرزندانش (ص) جرعه ای از حیات محمدی (ص) و تفکر علوی ما را چشاند. خدایش رحمت کند خمینی کبیر (ره) که عطوفت مصطفوی (ص) و رهبریت علوی (ع) را نمایه وار طوری به ما نشان داد و نشان داد که این رهبران ابدیت بشر چگونه فکر و عمل می کردند. آنان (ص) که شکوه قدرت هرگز ذره ای از جایشان تکان نداد و انسانیت و اعتقاد خود را هرگز فراموش نکردند. امام (ره) در حالی که فرماندهی کل قوا را در دست داشت و مهمتر از آن بر دل همه مردم حکومت می کرد اصلا نشانی از تعلق خود به این وضعیت نشان ندادند و انگار هیچ یک از این امکانات را در دست ندارد. وی که روح عارفانه اش عشق و محبت را برای پیروانش نوید می داد در اوج قدرت هرگز برای احدی خط و نشان نکشید مگر ظالمان و منحرفین که از هر قشری بودند (به اصطلاح خودی یا غیر خودی) از تیغ قهر یدالهی ایشان به دور نبودند و آن هم هرگز از روی هوای نفس نبود و نه از روی تکبر و غرور ناشی از قدرت. وی با رحلت احدی از علما و یارانش آنقدر دلگیر می شد که تمام ملاقات هایش را تعطیل می کرد.
اگرچه تملق و چاپلوسی را امروزها خریداران بی تقوایی برای آن وجود دارد و همیشه وجود داشته است لیکن امام (ره) حتی از شائبه آن هم جلوگیری می کردند. روح لطیف امام (ره) با این جهانی ها و دنیا مداران سر سازش نداشت و به زودی ما را به سوی حق ترک گفتند و جهانی را به داغ خود گرفتار کردند

تا باز کی مادر دوران بزاید چون او گوهری را

 رحمت خداوند به روح پاکش 

+ نوشته شده در سه شنبه دهم خرداد ۱۳۹۰ ساعت 15:11 شماره پست: 89

 امروز اول خردادماه است این ماه حوادث شگرفی در خود دارد و اتفاقات بد و خوب زیادی در آن دیده می شود که برخی بسیار میمون و مبارک و برخی درد آور است. انگار برای امام خمینی (ره) هم این ماه بیانگر الهاماتی خاص بوده است که در شعر خود می فرماید انتظار فرج از نیمه خرداد کشم نمی دانم راحت شدنش از دست "حیوانات انسان نمای" روزگارش بود که رحلت جانگدازش را (که به یتمی ملتی منجر شد ) به "فرج" تشبیه کرده است و یا  شاید فرج آقا امام زمان (عج) در نیمه خرداد ماهی اتفاق خواهد افتاد و... نمی دانم.  

 ولی این را می دانم که خرداد ماه حامل حوادث عجیبی برای ایرانیان بوده است. امسال ماه خرداد با حلول ماه رجب المرجب مصادف شده است که برای من و خانواده ام یاد آور روزهای آخر زندگی مادری است که عمری را به توسعه و ترویج معارف اهل بیت (ع) و خداندان نبوت و عبادت خداوند گذراند و در اوایل ماه رجب در حالی که خود را آماده اعمال رجبیه کرده بود به بیمارستان منتقل شد و بعد از چند روزی روحش به سوی خداوند شتافت و انشاالله روحش با اولیا خداوند و اصفیا و انبیا (ص) محشور باشد. خلاصه خردادماه برای من دارای زوایایی است که مرموز است با حلول این ماه احساس دیگری به من دست می دهد انگار سرنوشت خودم و یا سرنوشت کشورم و یا سرنوشت جهان در این ماه رقم خواهد خورد. برای من مشخص نیست ولی احساس غریبی به آن دارم. خدایا این ماه و تمام ماه های سال را برای تمامی خلایق خود میمون مبارک کن و حوادث آن را ختم به خیر فرما. 

+ نوشته شده در یکشنبه یکم خرداد ۱۳۹۰ ساعت 10:28 شماره پست: 88