حیف از طلا که خرج مُطلاّ کند کسی؟!!

انسان وقتی به حوادث و اتفاقات اطراف خود می نگرد به این مهم می رسد که انسان هایی که خداوند در حالت فراموشی (نسیان) آفریده است علاوه بر نسیان دچار سردرگمی در تصمیم و عمل هم هستند و در همین حالت روحی هم عمل می کنند و بسیار اتفاق می افتد که سرمایه های بزرگ خود و یا کشور را فدای ناچیزها می کنند. این حالت وقتی پیش می آید که انسان ها (در هر سطحی) اسیر آمال و آروزهای خود هستند و یا صحنه را دیگران طوری ترسیم می کنند و... که به این منجر می شود که انسان داشته های بسیاری که ارزشمند هستند و نزد خود او هست را به بهای ناچیز (ثمن بخس) به حراج گذاشته و خرج می کند تا ناچیزی را به دست آورد. این وضعیت را گذشتگان نیز گرفتار بوده اند که گفته اند "حیف از طلا که خرج مطلاّ کند کسی"؟!!

  زیاد به ذهن خودت فشار نیاور در زندگی و جامعه مثال های زیادی می توانی یافت. 

+ نوشته شده در سه شنبه سیزدهم اردیبهشت ۱۳۹۰ ساعت 10:33 شماره پست: 84

You have no rights to post comments

دیدگاه

چون شر پدید آمد و بر دست و پای بشر بند زد، و او را به غارت و زندان ظالمانه خود برد، اندیشه نیز بعنوان راهور راه آزادگی، آفریده شد، تا فارغ از تمام بندها، در بالاترین قله های ممکن آسمانیِ آگاهی و معرفت سیر کند، و ره توشه ایی از مهر و انسانیت را فرود آورد. انسان هایی بدین نور دست یافتند، که از ذهن خود زنجیر برداشتند، تا بدون لکنت، و یا کندن از زمین، و مردن، بدین فضای روشنی والا دست یافته، و ره توشه آورند.