Arif Rahmani @arifrahmanii
آقای حقانی؛
با کدام رو و آبرو به پنجشیر رفتید؟

۱- وقتی با هدایت فیض حمید و حضور صدها جنگجوی خارجی و هزاران جنگجوی جنوبی و مشرقی‌وال به پنجشیر هجوم بردید و کردید آن‌چه کردید...
۲- وقتی صدها پنجشیری نظامی و غیر نظامی را در برابر چشمان جهانیان به رگبار بستید
۳- وقتی هزاران پنجشیری و شمالی وال را صرفا به جرم پنجشیری و تاجیک بودن به زنجیر و زندان کشیدید.
۴- وقتی پنجشیر را با ایجاد صدها پوسته و حضور هزاران قندهاری و مشرقی وال به زندان بزرگی برای ساکنان آن تبدیل کردید
۵- وقتی در کنار مقبره احمدشاه مسعود قهرمان ملی، بی‌حرمتی و خرمستی( اتن) کردید!
۶- وقتی خانه های شخصی، کتابخانه و مدرسه و دانشگاه را در پنجشیر به آتش کشیدید.
۷- وقتی شهروندان عادی از دست تان روز ندارند که هیچ، حتی مزدوری مانند عبدالحمید خراسانی نیز خانه اش از سوی طالبان قندهاری اشغال شده و جلای وطن کرده است!
۸- وقتی زمرد پنجشیر را لیلام کرده و غارت می‌کنید!
۹- وقتی با رفتارهای وحشیانه سربازان و قوماندانان تان هر روز خون به کام زن و فرزند و پیر و جوان پنجشیری می ریزید
۱۰- وقتی به زور از خانه و کاشانه مردم باج و خراج می‌گیرید.
۱۱- وقتی هزاران دختر و پسر پنجشیری از مکتب رفتن باز داشته اید.
۱۲- وقتی صدها خانوار پنجشیری را از وطن آبایی شان آواره کرده و کوچ داده اید.
۱۳- وقتی حتی کوچیان تان بهتربن و بی‌گناه ترین جوانان پنجشیری را به تیر می بندند!
۱۴- وقتی پیرمرد خرفت قندهاری بهترین آرزویش جنگیدن در پنجشیر عنوان می‌کند!
وقتی ....
آقای حقانی! با چه رویی به پنجشیر رفته اید؟ و با کدام اعتماد و پشتوانه اخلاقی و رویه وطنداری از اتحاد و انسجام مردم و برگشت بزرگان پنجشیر به کشور و ولایت شان سخن می‌زنید؟
البته تصویر استقبال کنندگان به روشنی سخن می‌گوید: جز معدودی اسیران پنجشیری در صف استقبال کنندگان همه حضار طالبان قندهاری و مشرقی‌وال اند.عوامل خودتان که به عنوان اهالی جدید پنجشیر به تالار آمده اند! یعنی که شما در دل هیچ فردی از این سرزمین محبوبیتی ندارید. صرفا متکی به زنجیر و زندان و شکنجه و کشتار حکومت می‌کنید!