به سود ايران و ايرانيان بود، اگر نفت نمی‌داشتند؛
ملت كارآمد،
فساد اقتصادی در حد اقل،
دمكراسی برقرار و
ايران بركنار از اصطكاک منافع قدرت‌ها و بازی‌های آنها بود،
روی پای خود می‌ايستاد و آسان نفس می‌كشيد و چون ثروت بادآورده‌ای هم در كار نبود؛
كسي جز دوستداران خدمت به ملت داوطلب مقام دولتی نمی‌شد و جرائم دولتی هم كمتر اتفاق می‌افتاد.

بخشی از نوشته‌های کتابی از ابوالفضل لسانی سناتور مجلس سنای ایران در دهه 30

دکتر محمد مصدق: "مادرم گفت مگر تو نمی‌دانی که هرکس تحصیل حقوق نمود و در سیاست وارد شد باید خود را برای هرگونه افترا و ناسزا حاضر کند و هر ناگواری که پیش آید تحمل نماید؟ چون می‌دانم که تو غیر از خیر مردم نظر دیگری نداری، باید بدانی که وزن اشخاص در جامعه به شدائدی است که در راه مردم تحمل می‌کنند. این بیانات آن هم از زبان مادری که مرا بسیار دوست داشت و غیر از خیر جامعه نظری نداشت آنقدر در من تأثیر نمود که آن را برنامه زندگی قرار دادم و از آن به‌بعد هر فحش و ناسزا که شنیدم، خود را برای خدمت به مملکت بیش‌تر آماده و مجهز دیدم."

دکتر محمد مصدق، خاطرات و تآلمات، ص ۸۴