تیغ در دست عدالتی چشم بسته به جرم،

نگاهش به مجرم است که کیست و از کجاست و چگونه فکر می کند

تنها سه روز از "روز زن" (18 اسفند) نگذشته شهردار تهران (محمد علی نجفی، وابسته با اصلاح طلبان) و ابواب جمعی اش به عدالتخانه سپرده شدند!!، چرا؟ چون در مراسم جشن روز زن در زیر مجموعه او چند دختربچه به حرکات موزون دست زده اند، اما سه سال از برملا شدن غارت بزرگ املاک نجومی هزاران میلیاردی شهرداری تهران، که از بیت المال این مردم به ستوه آمده از وضعیت بد اقتصادی صورت گرفت، و به دوستان دور و نزدیک اهدا شد، گذشته، ولی هنوز شهردار تهران (سردار محمد باقر قالیباف، وابسته به  اصولگرایان) پایش هم به دادسرا نرسیده، ارتقا هم گرفته است!! و می گویند به میمنت و مبارکی شاید اموال ستاد اجرایی فرمان حضرت امام (ره) را که چند ده میلیارد دلار تخمین زده می شود را هم به ایشان بسپرند، تا "مدیریت جهادی" خود را در آنجا هم همچون شهر تهران به اجرا در آورده و آن را با چند ده هزار میلیارد بدهی به بعدی تحویل دهد؟!! چرا؟!! چون از ماست و خودی.

آقایان جریان سیاسی اصولگرایان که امروز عدالتخانه هم در خدمت اهداف سیاسی آنها قرار گرفته، بواقع با این اعمال می خواهند به طرزی فاش ثابت کنند که در مواجهه با جرم، نگاه شان به این است که مجرم در کدام منش و گروهبندی سیاسی تقسیم و قرار می گیرد، خودی باشد سالیان سال هم بگذرد، حتی اگر جنایت ضد بشری هم انجام داده باشد، حتی اگر شنیع ترین اعمال هم در ذیل مسولیتش انجام گیرد، مشمول اطاله دادرسی می شود تا خواهان و شاکی پرونده، نا امید از اجرای عدالت، از حق و خود بگذرد و بگوید "عطای تان را به لقای تان بخشیدیم، واگذار به قیامت" و امروز از بیدادگاه و جنایتسرای کهریزک، سال ها می گذرد و مقصرین آن در بازی عدالت جویی، همه را به سخره گرفته و راست راست می گردند!! چرا؟ چون مجرم محبوب دل ما و از اصولگرایان، و خودی هستند.

ترازوی بی تعادلِ عدالتِ در خدمتِ سیاست

 از حوادث و یا به قول دوستان "فتنه 1388"، هشت سال می گذرد یک طرف دعوا زیر بی سابقه ترین فشارهای سیاسی و تبلیغاتی و... دهان و دست بسته، در چنان فشاریند که شاید خدا هم نتواند به دادشان برسد!، ولی طرف دیگر دعوا با همه ی اختلاس ها، خلاف ها، قانون گریزی ها، جنایات، خسارات رکورد شکن تاریخی، انحرافات و... که در تاریخ کشور بی سابقه، و همین اعمال جهت کشور را از پیشرفت، به قهقرا و نابودی تغییر مسیر داد، راست راست می گردند، و حتی تحرکاتش نشان می دهد که امید به بازگشتی دوباره و ظفرمندانه به قدرت هم دارند، و انگار آقای احمدی نژاد چشمکی از آورندگان سابق خود به قدرت، دریافت داشته، که "هنوز امید به بازگشتت هست، پس بتاز، و ما را هم با تو کاری نیست"؛ البته چرا امید به بازگشت به قدرت هم نداشته باشد؟، در حالیکه با همه کرده ها و نکرده هایش، همچنان از خودی هاست، و "از ما که باشی هرچه باشی، هرکه باشی و هرچه کرده باشی مهم نیست"، برای مصلحت کشور و انقلاب هم که شده تو را حفظ خواهیم کرد!!" به راستی این است نتیجه دنبال کردن عدالت علوی، شجاعت حسینی، فقه صادقی، حلم سجادی، نرمش حسنی و سنت مصطفوی (ص) ما؟!!

ولی اصولگرایان باید بدانند که جفایی که آنان در حق اسلام، انسانیت، اخلاق، انقلاب، ارزش ها، اصول، عدالت، ایران و... می کنند هرگز جبران شدنی نیست؛ این انقلاب با آن همه زحمت و خون انجام نگرفت، که ارکان، اصول و اهدافش در خدمت جریان سیاسی اصولگرایی و اصلوگرایان درآید؛ کسانی که این روزها تمام چشم ها (مطبوعات مستقل، احزاب رقیب، مخالفین، رقبا و...) را یا کور کردند و یا از کار انداختند تا آنها را با این اعمال شان نبینند، و مچ شان رها برای هرکاری باشد، که قصد کنند، و منویات دل شان بدان سمت میل می کند و...

اما دوستان عزیز اصولگرا! این کشور و انقلاب ملک موروثی شما جریان سیاسی خاص نیست، که از قضا کمترین نقش را در پیروزی این انقلاب داشتید، تا هرچه بخواهید با آن کنید؛ از خدا، از قهر مردم بترسید، از وجدان خود شرم کنید، و تا بدین حد اصول انسانیت، انقلابی گری، اسلام و اخلاق را به سخره اهداف سیاسی خود نگیرید؛

 بخدا آبروی همه ارزش ها را در ملاء عام خودی و غیر خودی بردید، در برابر چشم جهانیان؛ وقتی عدالت و عدالتخانه در خدمت سیاست در آمد و چشم ها را بر بعضی تیز و هوشیار کرده، و حتی بهانه جویی می کند، و بر برخی کور نابیناست، زیرا آنان را غیرخودی و اینان را خودی تلقی می کند، با این کار آبرویی برای عدالت، اسلام، اخلاق، انسانیت، انقلاب و حتی ایران نمی ماند. "فاین تذهبون (به کجا می روید)".

وای به روزی که مجری دستگاه قضا برای تعیین تنبیه مجرم، سر از کتاب قانون بردارد و به مجرم بنگرد که از کجاست و کیست، و یا منویات دل این و آن را منبع تعیین حکمی کند که مراد دل فلان جریان سیاسی تامین گردد. آنروز خواهند گفت از دروازه عدالت این عدالتخانه، گاه سوزنی را نمی توان رد کرد، و گاه فیلی را از سوراخ سوزنی رد می کنند".

 وقتی سکوت مدعیان اصول و اصولگرایی (نه فرصت طلبان که به غارت ما آنها را همراهی می کنند) را در مقابل این تناقض ها و ظلم های آشکار می بینم یاد این داستان می افتم که در ادبیات غنی پارسی موجود است :

روزی خیاطی نزد پادشاهی مدعی شد حاضر است در قبال دستمزدی مناسب لباسی بدوزد که فقط حلال زادگان بتوانند آن را ببینند!!! و حرامزادگان از دیدن آن بر تن شاه ناتوان باشند!، پادشاه پذیرفت اما شرط کرد که در صورت عدم موفقیت خیاط را به دست جلاد خواهد سپرد. روزها از پی هم گذشتند و روز موعود آماده شدن این لباس نزدیک شد، روزی شاه وزیرش را به کارگاه خیاطی فرستاد تا سراغی از لباس بگیرد، اما وزیر در تمام اسباب و وسایل دوخت لباس و همچنین زیردستان و شاگردان خیاط در حال کار دید، ولی اثری از لباس موصوف ندید، لیکن از ترس اتهام به حرامزادگی زبان بست و در کاخ بسیار از لباس شاه تعریف و تمجید نمود، که شاه حیرت زده شد، و وزیر بر دو چیز مرحبا گفت: خیاط ماهر، و پاکدامنی مادر شاه؛

بالاخره روز موعود فرا رسید و لباس خیالی را به کاخ آوردند و شاه نیز اثری از لباس ندید، و او نیز از ترس اتهام حرامزادگی، به داشتن چنین لباسی ابراز خشنودی کرد، و قرار شد تا شاه با همین لباس در میان مردم نیز حاضر شود، تا هم از کار خیاط قدردانی شود و هم مردم به حلال یا حرامزادگی خود پی ببرند. شاه به میدان شهر وارد شد و تمامی مردم او را بصورت لخت نظاره کردند اما از ترس آبرویشان دم بالا نیاوردند. تا اینکه ناگهان کودکی در میان جمعیت، علیرغم تلاش های مادرش برای ساکت کردنش، بصدا درآمد و از لخت بودن شاه گفت. ناگهان همه به طرف او برگشتند و با هم یکصدا گفتند، آری پادشاه لخت است! اما خیاط رفته و صد فرسخ دور شده بود و از همه مهمتر آبروی پادشاه نیز رفته بود.

غرق شدن آرزوهای مردم در موجِ سیاست گریبان گیرِ دستگاهِ عدالت

همه در قربانی شدن عدالت در پیشگاه سیاست مقصریم

عدالت نمی تواند به تنهایی برای یک طرف باشد،

بلکه باید برای دو طرف اجرا شود

روزولت

قانون و نظم با هدف ایجاد عدالت است که موجودیت می یابند

و وقتی نظم و قانون در ایجاد عدالت شکست می خورند،

خود به موجودی خطرناک و به سد هایی تبدیل می شوند

که از به فعلیت در آمدن اهداف اجتماعی جلوگیری می کنند.

مارتین لوتر کینگ

عدالت به عنوان ابزار یک تعدای کمی از منافع قدرتمند باقی می ماند، تفاسیر قانونی عدالت موجودیت یافتن خود را ادامه خواهند داد، تا شرایط مناسب برای قدرت های استبدادی مهیا نمایند

چگوارا

اگر شما به یک روند مبارزه برای عدالت اجتماعی بپیوندید

شما ممکن است که این مبارزه را ببازید و یا ببرید

اما با پیوستن بدین مبارزه و تلاش

شما برنده خواهید بود

و زندگی شما بهتر خواهد بود

Howard Zinn

تمام اخلاق، برای عدالت آمده است

ارسطو

هیچ صلح و آرامش واقعی بدون عدالت ممکن نیست

و هیچ عدالتی بدون درستی و حقیقت ممکن نیست

و حقیقت و درستی نمی تواند صورت واقع بگیرد

مگر اینکه کسی بپا خیزد تا به شما بگوید که حقیقت و درستی چیست.

لوییس فراخان

بسیار منطقی است که هر که طالب عدالت است خود به عدالت رفتار کند

توماس جفرسون

هیچ گونه آزادی بدون عدالت تحقق نخواهد یافت

Simon Wiesenthal

عدالت تنها موقعی موجودیت خواهد یافت که

حقیقت و راستی مورد احترام قرار گیرند

Hina

وظیفه غم انگیز سیاست پیشگان، ایجاد عدالت را در دنیای مملو از گناه است

Reinhold Niebuhr

در انتها باید به خاطر داشته باشیم که هیچ مجموعه ایی از قوانین و مجریان آن

نمی توانند تلاش آنانی را که عدالت را در سمت خود دارند به شکست بکشانند

نلسون ماندلا