گمان کنم نتوانستیم باور کنیم،
دیدیم و باورمان نیامد،
در حیرت و گیجی صحنه ی رفتنش ماندگار شدیم،
در صورت زرد و بی خونش، ناباورانه خیره ماندیم،
باور نکردیم از میان مان [1] رفته است،
حتی دلمان نمی آمد که به خاکش بسپاریم،
با برخی که از در تعامل در می آیی و به سخن می نشینی و یا در اعمال شان غور می کنی، دغدغه ی اصلی و وجه همت شان را مرزبندی با دیگران می یابی؛ چنانچه در بین اطرافیانِ شان شدیدا مشغول مرزبندی با کسانیند که در گردونه تفکر سیاسی اشان قرار ندارند، در تفکر مذهبی با آنان متفاوتند (درون مذهبی و برون مذهبی) و... و چنان در این امر فعالند که انگار اینان ماموریتی از جانب خداوند به غیر از این ندارند، که باید آنرا مو به مو به انجام برسانند و در سخن و تصمیم و اعمال شان همواره باید سرلوحه کارشان و مد نظرشان باشد، وقتی هم که از این همه جدایی طلبی اشان سوال می کنی این تفکر خود را به یکی از فروع دین منتسب می کنند و می پرسند، که مگر شما به "تَولی و تَبری" معتقد نیستی؟!! حال آنکه تَبری باید از دشمنان خدا باشد که در این جهان شمارشان بسیار اندک است و اکثرخَلق خدا که در جبهه مقابل این افراد قرار می گیرند یا عامل به واجبی نیستند و یا این که بر حرامی رعایت نمی کنند و یا این که به دلیل ضعف معرفت حکم مذهبی را بر نمی تابند و... و در واقع دشمنی با خدا ندارند.
امروز دو شقه امان کرده اند و جریان اصولگرایی تمام امکانات کشور، انقلاب، میراث جنگ، شهدا و... را به نفع خود بسیج کرده است تا جریان حریف را کاملا از صحنه های سیاسی و... خارج کند و خود را به عنوان تنها صدای انقلاب، اسلام، شهدا و مردم ایران جا بزند و مقاومت جبهه مقابل که بدون هیچ گونه رسانه قابل توجهی و... ایستاده است هم ستودنی و نمونه ایی از حاصل این ایستادگی را در انتخابات هفت اسفند 1394 همه به عینه دیدند و.... که دست بسته هم اگر منطقی باشی می شود ایستاد و پیروز شد. در این بین فضای دو قطبی جامعه را فرا گرفته و حتی همسنگران دوران دفاع مقدس را هم کاملا در دو جهت متضاد قرار داده است، متنی که ذیلا می آید مذاکره ایی است تلگرامی بین دو همسنگر دفاع مقدس که تفاوت دیدگاه و سو تفاهمات را می توان به عینه در آن دید.
Seyed Mostafa Mostafavi, [12.04.16 19:21]
چندی است که آقای دکتر محسن کدیور در قامت یک منتقد زبردست به نگارش کتبی انتقادی از رویه و عملکرد ج.ا.ایران و امام خمینی (ره) در دوره رهبری اشان اقدام و به صورت علمی و تحقیق تاریخی به این عملکرد پرداخته است که لازم است دوستانی صاحب فضل و اطلاع با مطالعه کتب ایشان در این خصوص به نقد این کتب بپردازند. البته پر واضح است که زبان علم را پاسخ علمی سزد. اینجانب در مقام دفاع از عملکرد امام (ره) خود در حد وسع با ایشان مکاتبه داشته ام که ذیلا می آید، ولی خود را ناتوان در نقد علمی ایشان یافتم. لذا چنانچه احدی از دوستان بدین کار تواناست اقدام نماید. ذیلا مکاتبات مذکور می آید:
چون شر پدید آمد و بر دست و پای بشر بند زد، و او را به غارت و زندان ظالمانه خود برد، اندیشه نیز بعنوان راهور راه آزادگی، آفریده شد، تا فارغ از تمام بندها، در بالاترین قله های ممکن آسمانیِ آگاهی و معرفت سیر کند، و ره توشه ایی از مهر و انسانیت را فرود آورد. انسان هایی بدین نور دست یافتند، که از ذهن خود زنجیر برداشتند، تا بدون لکنت، و یا کندن از زمین، و مردن، بدین فضای روشنی والا دست یافته، و ره توشه آورند.
