اما معبود من! آیا حتی امکان قهر از خود برایم قرار داده ایی؟!!
خدایا! صاحبا! خالقا! پروردگارا! با اظهار شرمساری تمام از روی مهربانتان، باید به عرضِ تقدیرکننده ی زندگی خود برسانم که به علت عدم استجابت دعاهایم و طولانی شدن زمان تحقق آنها، تصمیمم بر این امر قرار گرفت تا اجابت درخواست های قبلی، دیگر درخواستی نداشته باشم. شرمنده ام، اما اینه.
اما معبود من! آیا حتی چنین امکانی را برایم قرار داده ایی که از تو قهر کنم و درخواستی از تو نداشته باشم؟!! روزانه ما را در پنج نوبت مجابِ به خواندنِ هفده رکعت نماز کردی و ستونِ بندگی امان در برابر خود و میزانِ دینداری مان را بر آن قرار دادی (1)، حال چگونه می توانم درخواستی از تو نداشته باشم در حالی که باید در هریک از آن نمازها حداقل دو بار سوره حمد را بخوانم که سراپایش درخواست و شاید اساسی ترین خواست های تکراری مان باشد (2). حال تو خود بگو آیا حتی توان قهر کردن و اعتصاب برایم گذاشته ایی؟!!
شکر ترا باید گفت که نه جای فراری گذاشتی که فرار کنیم و نه حتی زمینه اعتصاب، شکر ترا باید گفت که حتی برای شکایت از تو باز این دامان توست که دربرگیرنده ماست. و به راستی کودکان از جور و تنبیه مادر مفری غیر از دامان مادر ندارند.
1- رسول رحمت (ص) فرمودند «الصلوة عمود الدين ان قبلت قبل ما سواها و ان ردت رد ما سواها.» (وسايل الشيعه ، ج 3 ، ص 22 ، حديث 10) ترجمه: نماز ستون دين است اگر مقبول افتد ديگر عبادات پذيرفته ميشود و اگر مردود گرددعبادات و اعمال ديگر پذيرفته نمی‌شوند.
2- سوره حمد آیه ی (5) (پروردگارا) تنها تو را می پرستیم و تنها از تو یاری می جوییم. (6) ما را به راه راست هدایت کن. (7) راه کسانی که به آنها نعمت دادی، نه آنان که مورد خشم (تو) قرار گرفته اند و نه گمراهان.
+ نوشته شده در شنبه بیستم تیر ۱۳۹۴ ساعت 10:23 PM توسط سید مصطفی مصطفوی | نظرات
- توضیحات
- زیر مجموعه: مطالب نویسنده
- دسته: سخنی با نگارین حق مطلق
- تاریخ ایجاد در 22 خرداد 1395
- بازدید: 2185
