آه ای خدای خدایان این چنین بود که عاشورا رقم خورد

خدایا خودت بخشی از قدرتت و خصائصت را به انسان دادی تا خود را در جهانی آزاد بیازماید و در پهنه اعصار کند آنچه را که می خواهد و اراده می کند. حال چه ایراد باید گرفت به این انسان که چنین جولان گاهی یافته است آیا جولانگاه جای جولان دادن نیست؟!!

و البته تو قدرت و اراده را به انسان دادی تا خود را به بند بکشد نه دیگران را٫ اینجاست که تفاوت خدایان این دنیا و بندگانش روشن می شود کسانی قدرت را در خدمت به بند کشیدن دیگران خواستند و دیگرانی که قدرت را در خدمت به بند کشیدن خود٫ و دوری از هوا و هوس.  

آری خدایان زمینی خود را با خدای آسمان اشتباه گرفته و هر آنچه خواستند کردند ولی بندگان بر نفس خود لگام زدند و آنچه کردند که خدای خدایان تمایل داشت و اینجا بود که عاشورا رقم خورد و خدایان تمام قدرت خود را در این روز به سال ۶۱ هجری به صحنه آوردند تا بنده ای را تسلیم خود کنند ولی نتوانستند و از سر انتقام بود که عاشورا این چنین خصمانه رقم خورد و چنان صحنه هایی به وجود آمد. این است تفاوت بندگان و خدایان و حسین (ع) این را به منصه ظهور رساند تا ببینند خدایان در مقابل بنده ای چگونه ذلیل و خوار می شوند و کاری از پیش نمی برند.

آه ای خدای خدایان جولان گاه قدرت اعطایی تو را دیدیم که در یک سو چه کرد و در سوی دیگر چگونه رقم زد. خدایان منفورترین ها را رقم زدند و بندگان زیباترین ها را. و همین بود رسم ماندگاری عاشورا چون مصافی بود بین خدایان و بندگان. خدایانی که قدرت اعطایی خداوند را در خدمت خواسته های خود گرفتند و بندگانی که قدرت اعطایی خداوند را در کنترل نفس خود.

خدایا باید آفرین گفت بر حماسه سرای این صحنه بندگی که نشان داد می شود در مقابل خدایگان قدرت این جهانی که شکست ناپذیر می نمایند ایستاد و تسلیم نشد و آنان را به خاک مذلت نشاند و رسوای ابدی نمود.

هرگز فراموش نکنیم که خدایان و بندگان هر دو از مایند و ما هم از آنان این دو را دو منشا نیست بلکه منشا یکی و تصمیم دوتاست.

خدایا ما را از جماعت خدایگان قدرت و خدایان قرار مده.

برای تو ای انسان محدود٫ تاج بندگی به ز تاج خدایی است که خود را فراموش کرده و در جایگاه خدای خدایان گذاشته و اراده می کنی و می کنی آنچه نباید بکنی٫ امر خو را مطاع و راه خود را حق و دیگران را باطل و بدنام و خود را محور حق و دیگران را باطل. و حلال می کنی حقوق آنان را بر هم رکابان خود٫ این است رسم بندگی؟!! 

+ نوشته شده در سه شنبه بیست و سوم آبان ۱۳۹۱ ساعت 11:20 شماره پست: 202

نظرات (0)

Rated 0 out of 5 based on 0 voters
هنوز نظری ثبت نشده است

نظر خود را اضافه کنید.

  1. ثبت نظر به عنوان مهمان.
Rate this post:
پیوست ها (0 / 3)
Share Your Location
عبارت تصویر زیر را بازنویسی کنید. واضح نیست؟

دیدگاه

چون شر پدید آمد و بر دست و پای بشر بند زد، و او را به غارت و زندان ظالمانه خود برد، اندیشه نیز بعنوان راهور راه آزادگی، آفریده شد، تا فارغ از تمام بندها، در بالاترین قله های ممکن آسمانیِ آگاهی و معرفت سیر کند، و ره توشه ایی از مهر و انسانیت را فرود آورد. انسان هایی بدین نور دست یافتند، که از ذهن خود زنجیر برداشتند، تا بدون لکنت، و یا کندن از زمین، و مردن، بدین فضای روشنی والا دست یافته، و ره توشه آورند.

نظرات کاربران

- یک نظز اضافه کرد در حجاب، یک عدم تفاهم ملت با قدرت...
چمران از صیاد می‌گوید ح‌سین ق‌دیانی: خوش به حال سوپرانقلابی‌ها که می‌توانند بین دکتر مصطفی و بی‌جمهو...
- یک نظز اضافه کرد در بازی با دکمه های آغاز مجدد جنگ...
در برخی معابر و خیابان‌های برخی شهرهای ایران به وضوح صدای جیغ دختران و زنان به گوش می‌رسد. تو گویی ن...