سالروز جشن های پیروزی انقلاب شکوهمند مردم ایران در بهمن ماه 1394، زمانی آغاز شده است که شعار اساسی استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی مردم فهیم کشورمان هنوز در کوچه ها و خیابان های شهرهای این دیار عزیز طنین انداز است، فریادی که از عمق جان کسانی خواست که خلاصی از استبداد داخلی و سلطه خارجی را سرلوحه اهداف خود قرار داده بودند.

این مردم برضد سیستمی قیام کردند که همه را مجبور به عضویت در حزب وابسته به دربار (رستاخیز) می کرد و همه را زیر نگین خود می خواست، و همین کشیدن مردم به زیر سلطه بود که آنان را به نافرمانی و قیام وادار کرد و از آنجا که نصیحت های بنیانگذار این انقلاب بزرگ حضرت امام خمینی (ره)، هم در گوش شخصیت مغرور حاکم جور وقت موثر نیفتاد، آن حادثه عظیم افتاد و از آن پس این خون بود بین این مردم و حاکم مستبدشان به قضاوت نشست و نهایتا هم خون بر شمشیر پیروز شد.

خجسته ایام آزادی گرانبار و ملت ایران از استبداد و وابستگی مبارک باد.

فجر انقلاب بر همه آزادگان مبارک باد.

+ نوشته شده در چهارشنبه چهاردهم بهمن ۱۳۹۴ ساعت 16:1 شماره پست: 882  

هند از چنان گستردگی فرهنگی و قومی برخوردار است که گاهی با توجه به تفاوت ها آنها را با سریش هم نمی توان به هم چسباند، این کشور واجد اقوامی در غرب است که انگار از اهالی خاور میانه اند و اقوامی در شرق که از جمله اقوام زرد آسیایی می مانند، اما این یک معجزه است که در کنار  هم بودن را می توان در اینان مشاهده کرد، یکی از وجوه بارز این سرزمین وجود دمکراسی است که حاکمیت خود را از طریق سیستم حزبی قوام یافته ای در نسوج سیاسی و اجتماعی هند جریان داده است و دمکراسی به عنوان تحفه ارزشمند غرب از میراث های ارزشمند زمان استعمار است که به این جامعه متنوع کمک می کند که بتوانند همه به طور نسبی از حقوق و سهم خود در قدرت برخوردار باشند (کم و بیش).

علاقه مردم به هنر سینما بستر دیگری را فراهم کرده است که این هنر نیز باعث گره زدن این مردم به هم شود و بزرگان موسیقی و علی الخصوص ایکون های هنر سینما امروز به نخ تسبیح همبستگی ملی هندی ها تبدیل شده اند، امروز چه در بمبیی (مراتی زبان)، یا در کلکته (بنگالی زبان)، یا در مدرس (تامیل زبان) و یا در دهلی، لکنو و... (هندی زبان) و... شاهرخ خان و آمیتاباچان و... ایکون های هنری مشترک و ملی همه مردم دوستار هنر هند شده اند و همه آنها را دوست دارند چه مسلمان باشند همچون شاهرخ خان و چه هندو باشند همچون آمیتاباچان، تفاوت نمی کند این هنر است که آنها را محبوب و باعث وحدت ملی هندی ها کرده است.

با توجه به شکاف های اجتماعی و قومی که گاه در کشور ما بروز می کند و نشانه های خطر را در گسیختگی فرهنگی به رخ بیننده می کشد و حتی دست اندر کاران برنامه هنری قدیمی مثل "فیتیله" را به کامِ خشن خود می کشد و گاه مشاهد می شود که آگاهانه و ناآگاهانه برخی در زمزمه های جدایی قومی از خارج و داخل می دمند، شاید هنر ایرانی بتواند به داد کشور آمده و نقش چسبانندگی خود را بازی کند و در حفظ این خاک و فرهنگ نقش خود را باز یافته و بازی کند. این روزها در جشن های عروسی گاهی انسان مشاهده می کند حاضرین با هر قومیتی با نواهای اقوام دیگر ایرانی کاملا همراهی کرده و آنان را از خود دانسته و همبستگی قومی را کاملا به نمایش می گذارند، و این خود نشان از یک پتانسیل قوی برای ماست تا از آن برای خود در کنار عوامل چسباننده دیگر استفاده کنیم.

همانطور که عکس شاهرخ خان، آمیتاباچان و... در گوشه و کنار هند در نبود مظاهر واقعی تجانس فرهنگی، خلاها را پر و به نوعی ضعف پوشانی می کند، هنرمندان میدان دار عرصه هنر در ایران هم می توانند نخ تسبیح چسبانندگی ملی ما شوند و در کنار مشترکات دیگر نقش خود را در جای خود داشته باشند. پس بیاییم به هنر و هنرمندان خود ارج نهیم، برای ایران و برای این خاک و بوم و بر و حفظ آن از این همه آشوب که در کنارمان جاری است به هنر و هنرمندان میدان دهیم و از پتانسیل آنان استفاده کنیم و این نباشد که هنرمندی به شهری برود و این چنین که بر سر سرکار خانم فاطمه معتمد آریا در کاشان آمد با او برخورد شود و کنسرت های هنرمندان برهم زده شود و... بیاییم برای ایران دست از این اشتباهات برداریم.   

+ نوشته شده در یکشنبه یازدهم بهمن ۱۳۹۴ ساعت 7:24 شماره پست: 881  

جریان "اصولگرایی" یا همان جریان "راست" که بهتر است آنها را "جریان حذف و یکدست ساز حاکمیت" در کشور نامید، انتقام خود را از کسانی که شکست های سیاسی را در سه سال گذشته به آنها تحمیل کردند، علی الخصوص کاندیداهای نماینده ی حماسه سازان انتخابات ریاست جمهوری 24 خرداد، و پیروزی آفرینان برجام 94 گرفت؛ این جناح که دیروز بر تمامی امور کشور و امروز بر تمام عرصه های انتصابی و بعضا انتخابی تسلط دارند، با رد صلاحیت حداکثری از کاندیداهای جناح مقابل، تمام زهر انتقام خود را بر بدنه جریان اصلاح طلب، اعتدال گرا و... تزریق کرد تا عرصه رقابت را از کاندیداهای حریف خالی کند، تا شاید در صحنه خالی از رقیب، بتواند یک امتیاز پیروزی در انتخابات 7 اسفند آینده برای خود تدارک بیند.

 آنان قبلا نیز انتقام پیروزی های 2 خرداد را از مدیریت موفق شهری آقای کرباسچی گرفتند و صحنه هایی آفریدند که فقط تاریخ می تواند قضاوت کند که چقدر اتهامات وارده به مدیریت موفق مذکور بی اساس بود و امروز همان چشم ها که آن روز بر دادن چند خودرو سواری به مدیران شهری خشمگینانه ؟!! بر افروخت، بر اختلاس های چند میلیارد دلاری و چند هزار میلیارد تومانی بسته ماند و دم بالا نیاورد و از کنارش به راحتی گذشت. همان چشم هایی که آنروز کرباسچی را برای خوردن دو پرس چلوکباب؟!! در دفتر شهرداری جلوی چشم همه مردم در مقابل دوربین تلویزیون محاکمه کردند، امروز بر هزاران میلیارد تومان اختلاس دولت قبل سکوت اختیار کرده اند و اگر کیسی را هم بررسی می کنند در فضایی بسته و خالی از هر گونه دوربین صدا و سیما و خبرگزاری ها محاکمه می کنند که مردم سر در نیاورند که در دوره حاکمیت یکدست جریان حذف که تمام کشور دستشان بود چه بر سر بیت المال مردم رفت و...

 این است بخشی از کارنامه جریان اصولگرایی که حذف رقیب اصلاح طلب، اعتدال گرا و... را به طور کامل در دستور کار خود قرار داده است و البته این "جریان حذف" با این همه مسایلی که دارد، متاسفانه خود را سخنگو و مدافع ولایت فقیه، انقلاب، اسلام و... اعلام می کند، در حالی که تمام هدفش یکدست سازی نفوذ و قدرت خود بر کشور و به انحصار در آوردن دستاوردهای انقلاب و کشور است و البته فکر نکنم خداوند به این ظلم و ادامه آن رضایت دهد و قاعدتا او که "خیرالماکرین" است صحنه سحر این بداندیشِ بدآور را برهم خواهد زد.

+ نوشته شده در چهارشنبه هفتم بهمن ۱۳۹۴ ساعت 7:57 شماره پست: 880 

تاریخ همیشه برای ملت های فراموشکار تکرار می شود، آنروز که برای انتخاب جانشین رسول الله (ص)، علیِ (ع) جوان را به پای پیران مهاجر و انصار قربانی کردند و بدین وسیله شرایط را برای نابودی خاندان پیامبر (ص) مهیا کردند، بدعتی نهادند که در تاریخ اسلام همواره ظلم را به تکرار بنشینیم.

با شنیدن خبر رد صلاحیت آیت الله سید حسن خمینی (بزرگ خاندان و سردمدار بیت امام خمینی (ره)، که مورد تایید آیت عظام و ملت خداجو و انقلابی بود) برای انتخابات خبرگان قانون اساسی، آه از نهادم بر آمد که این آغاز و مقدمه نابودی و تجاوز به حریم خاندان بنیاگذار ج.ا.ایران است؛ کاری که از قبل شروع شده بود و یاران احمدی نژادی و از دیوار این و آن بالا رونده و... در مرقد جدش (ره) آغاز کردند و او را "هو" کردند، و امروز آقای احمد جنتی هم بر این کار آنان صحه گذاشت تا مجوزی شود برای نابودی این بیت شریف و مجوزی شود به زخم خورده ها و سیلی خورده های از امام (ره) تا بتازند و ترک تازی کنند، بر این بیت "بی صلاحیت؟!!"

واقعا در خبرگان قانون اساسی این دوره چه خبر خواهد شد و چه برنامه ایی در پیش است که بیت بنیاگذار او هم صلاحیت اثر گذاری و شنیدن مذاکرات آن را ندارند؟!! چه نسخه ایی می خواهند بپیچند که در مقیاس خاندان خمینی کبیر (ره) هم نیست که در آن اثر گذاری کنند. این ها نشانه های خطری است که این انقلاب و کشور را تهدید می کند، در این خانه اگر صاحب خانه بی صلاحیت است، پس کی صاحب صلاحیت است.

"جناح حذف" و یکدست ساز که در هشت سال گذشته در سطوح پایین قلع و قمع شدیدی را به راه انداختند، اکنون پروژه حذف خود را به خاندان بنیانگذار ج.ا.ایران هم گسترش داده اند؛ اما سوال این است که اینان چه نقشه ایی برای انقلاب و کشور دارند که این همه هزینه را به انقلاب و صاحبان این انقلاب تحمیل می کنند؟!! این را خدا می داند و بس؟!! و البته نباید ناامید بود که هموست که "خیر الماکرین" است و می داند که آیا این طرح جریان حذف به سر انجام خواهد رسید یا خیر؟!!

اما با این همه سرما و یخبندانی که جریان حذف در امید مردم ایجاد می کنند، نباید جا زد و در دام "نا امید سازان این ملت" قرار گرفت و با صندوق های رای قهر کرد، که این جماعت با صندوق و آنچه از آن بیرون می آید، مخالفند و رای ما را تنها زینت خود می خواهند، ولی تاریخ انتخابات که عصاره جمهوریت نظام از خون برخواسته نشان داده است که اگر این مردم با صندوق ها قهر نکنند همیشه کسانی هستند که همچون علی مطهری (فرزند ایدئولگ واقعی این انقلاب)، از همین مجلس نسبتا یکدست (از دست جریان حذف خارج شده و) از حقوق ملت و قانون اساسی دفاع کنند.

اگر چه او هم خود نهایتا قربانی شد و رد صلاحیتش کردند، ولی قربانیانی از این دست در تاریخ ماندگار خواهند شد و تاریخ فارغ از قدرت حریف در دست بردن و مهندسی انتخابات، تاریخ و رای مردم، قضاوت خود را بی رحمانه خواهد کرد و حق و باطل را معرفی خواهد کرد، پس بیاییم پرشور تر از همیشه علیرغم میل جریان نا امید ساز، در انتخابات آتی شرکت کنیم و به آنانی رای بدهیم که از "جریان حذف" دورترند.

راه مقابله با جریان حذف، قهر با صندوق های رای در هر انتخابات نیست که صندوق ها علیرغم شبیخون جریان حذف به کاندیداهای آن، از آن ماست و همیشه از این غربال کسانی می افتند که ناخواسته از دست جریان حذف در رفته اند و این جریان حذف هم بارها از این کار خود توبه کرده است، پس بیاییم و آنان را به توبه های متوالی دچار کنیم و با شور هیجانی انقلابی به کسانی رای بدهیم که از جریان حذف دورترند. از حقِ خود قهر نکنیم حتی اگر درصدی از آن برایمان قابل تحصیل باشد.   

+ نوشته شده در سه شنبه ششم بهمن ۱۳۹۴ ساعت 18:41 شماره پست: 879