گور پدرِ وارث؟!!

یکی می گفت:

"... گور پدر وارث!، باید آنچه از مال و ثروت در طول عمر خود جمع کرده ایم، همه را خرج کرده و هیچ برای اولاد باقی نگذاشت، که بعد از مرگ بشمارند و بخورند و بد و بیراه نثارت کنند، مگر پدران برای ما چه بجای گذاشتند که ما برای این بچه های نمک نشناس بگذاریم."
کمی دقت در این گفته نشان می دهد که برخی از پدران و مادران امروزی بعضا از آنچه در دامان خود و جامعه اشان تربیت شده اند، راضی نیستد، و بُعد دیگر گلایه ایی است به نسل قبل که رفاه و مال درخور انتظاری را برای بچه ها (پدران امروزی) تامین نکردند؛ اما گذشته از نارضایتی از فرزندان، آیا واقعا پدران ما باید ارثی هم به میراث می گذاشتند؟!! در حالی که مهمترین دغدغه یک پدر و مادر در آن زمان تنها تامین خوراک و پوشاک و نیازهای اولیه بود و اگر پدری در این امر به خوبی موفق می شد، خود شاهکار کرده بود.
آنها برای تامین زندگی خود از جان مایه می گذاشتند و هرچه در توان داشتند برای تامین معاش و... فرزندان خود خرج کردند، این بی انصافی است، که چنین انسان هایی را متهم به این کرد که " برای ما چه بجای گذاشتند" حال آنکه آنان در روزگار سختی مسولیت تامین معاش نسل خود را به عهده گرفتند.

+ نوشته شده در شنبه سی ام آبان ۱۳۹۴ ساعت 20:58 شماره پست: 839