بالاخره سال تحویل شد
دوشنبه سوم فروردین ۱۳۹۴
سال نود و سه هم با همه ی خوبی ها و بدی هایش تمام شد و سال جدید با روندی که معلوم نیست به چه سمتی رقم خواهد خورد، آغاز شد؛ البته بارش های اینور و آنور سال، نوید سال و یا حداقل بهاری با طراوت را می دهد، ولی باید دعا کرد که دیکتاتورها در خواب بمانند و غائله یی جدید برای احدی از خلق خدا درست نکنند و...
در عین حال باید امیدوار بود که فرجی حاصل شود تا دنیا و انسان از دستِ افراد شرور و ظالمِ مسلط خلاص شود و به کام انسان های بی آزار و روشنفکر و متفکری قرار گیرد که صاحب تعقل و تفکر باشند و گوش به فرمان عقاید منجمد نباشند و بتوانند درکی درست از انسان و جایگاه او در بین دیگر پدیده های خدا داشته باشند. باید امیدوار بود و منتظرِ فرج، و انتظار فرج هم چیزی غیر از همین امید به تغییر به خیر نیست، پس باید باز هم منتظر فرجی در حال خود بود و در عین حال که خدا می فرماید : "خداوند حال هیچ قومی را تغییر نمی دهد تا زمانی که خود آن قوم حالشان را تغییر دهند" رعد/11 (إِنَّ اللَّهَ لا يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُوا مَا بِأَنفُسِهِمْ) ولی فلسفه انتظار چیزی جز همین امید به تغییر شر و به خیر نیست.
پس باید امیداور بود و هستیم و به همین امید زنده ایم و منتظر.
+ نوشته شده توسط سید مصطفی مصطفوی در 14:37 PM |
- توضیحات
- زیر مجموعه: مطالب نویسنده
- دسته: دل نوشت ها و نظرداشت ها
- تاریخ ایجاد در 22 خرداد 1395
- بازدید: 4351
