فتاح خالی بودن خزانه دولت احمدی نژاد را تایید کرد
امتداد – گروه سیاسی: چند روزی است که اظهارنظر پرویز فتاح رئیس بنیاد مستضعفان در یک برنامه تلویزیونی دستمایه انتقاد شده است. او در این مصاحبه به دیدارش با سردار سلیمانی اشاره می‌کند که چگونه مستاصل مانده بود. بسیاری به این موضوع از زاویه‌‌ای خاص نگاه کردند. آنهم هزینه‌هایی بود که برای حضور نیروهای ایرانی در سوریه و منطقه انجام می‌شود. اما در حرفهای فتاح یک تاییدیه مهم وجود دارد. تایید همان حرفهایی که پیشتر اصولگرایان آن را دروغ خوانده بودند.
حسن روحانی در پاییز سال 92 و در گزارش صدروزه خود گفته بود که وقتی دولت را تحویل گرفتیم با خزانه خالی مواجه بودیم: «خزانه کشور جایی است که درآمدهای دولت به آنجا منتقل می‌شود و مخارج هم از آنجا تأمین می‌شود. طبق قانون بودجه باید ماهانه ۱۷هزارو ۵۰۰ میلیارد تومان درآمد می‌داشتیم. چون طبق قانون بودجه درآمد ما در سال ۲۱۰ هزار میلیارد تومان بوده است... روزی که من کار خود را شروع کردم یعنی ۱۲ مرداد ماه، موجودی خزانه حدود ۱۲۸۰ میلیارد تومان بود. ما باید آخر ماه، میزان هفت‌هزارو ۵۰۰ میلیارد تومان حقوق پرداخت می‌کردیم که از این مبلغ فقط دوهزارو ۸۷۰ میلیارد تومان در خزانه موجود بود. یعنی دولت باید بیش از چهارهزارو ۶۰۰ میلیارد تومان از بانک استقراض می‌کرد.»
بلافاصله حملات به او از سوی اصولگرایان آغاز شد. کیهان در یادداشتی با اشاره به سخنان روحانی نوشته بود: «آیا رواست که رئیس‌جمهور کشوری در ملأعام و در برابر گوش‌های تیزشده بیگانگان و دشمنان از صندوق درون خانه و خالی‌بودن آن بگوید؟ بگذریم از اینکه پس از آن بسیاری بر این مدعا نقد نوشتند و خالی‌بودن صندوق را غیرممکن خوانند.» احمدی‌نژاد هم در دو نامه به حرفهای روحانی جواب داد اصولگرایان نیز اختلافاتشان را با او فراموش کردند و به حمایت همه‌جانبه از او پرداختند. آنها حتی وی را سالها بعد هم متهم می‌کردند که در کوران مذاکرات گرای خالی بودن خزانه را به غربی‌ها داده که معنایش این است که ما ناچاریم تسلیم شویم.
اما فتاح چگونه اوضاع وخیم آن روزها را از لحاظ اقتصادی ترسیم می‌کند؟ او در این برنامه تلویزیونی می‌گوید که کشور حتی پول برای پرداخت سربازانی که از ملیت‌های مختلف استخدام کرده بود تا در سوریه بجنگند را هم نداشت: «من در بنیاد تعاون سپاه بودم. داشتم نماز می‌خواندم که گفتند حاج قاسم آمده منتظر توست. برگشتم به اتاقم. چند نفری جمع شدیم. حاج قاسم آمده بود به من گفت که حقوق فاطمیون را ندارم بدهم، در سوریه کمک کن یعنی کار به جایی می‌رسد که حاج قاسم سلیمانی نمی‌تواند حقوق سپاهش را بدهد. می‌گفت اینها برادران افغان ما هستند. اینطور حاج قاسم دست نیاز به امثال ما دراز می‌کرد...»
حرفهای فتاح تایید می‌کند که وضعیت نه پس از آمدن روحانی بلکه از ماه‌ها قبل آنقدر خراب بود که کشور حتی حقوق نیروهای قاسم سلیمانی را هم نداشت که پرداخت کند. یک لحظه با خودتان فکر کنید اگر این مساله را در دوره حسن روحانی شاهد بودیم چه حملاتی را دولت باید تحمل می‌کرد؟ اما اصولگرایان نه تنها آن روز سکوت کردند بلکه بعدها با وجود آنکه اوضاع کشور را به خوبی می‌دانستند تندترین حملات را به مذاکرات و دولت داشتند.
عجیب‌تر اینکه این روزها و بعد از برهم خوردن برجام توسط دولت آمریکا که کیهان نشینان با آن همسو بودند و صراحتا نوشته بودند: «ترامپ برجام را پاره کن و ما را از شر آن خلاص کن» مدعی هستند چرا اوضاع اقتصادی بهم ریخته است.