خانواده ای که خود و زندگی خود را سراسر وقف کشور، ملت، انقلاب و اسلام ناب محمدی (ص) کرد

ای نعمت دهنده و گیرنده ان با هر نعمتی که از ما می گیری نعمتی عنایت فرما
تازه سال تحویل شده بود که خبر رحلت همسر امام خمینی (ره) خانم مومنه مرحومه خدیجه ثقفی را شنیدیم و فردی که سالهای سال در کنار حضرت امام عمر خود را صرف کرد و در سختی های زندگی امام که بسیار طاقت فرسا بود ایشان را قدم به قدم همراهی کرد دوره ای که و با درد و رنج انقلاب، خانواده انقلابی بودن، زندان، تبعید، از دست دادن فرزند و .... همراه بود و خدیجه وار که رسول خدا (ص) را در ماموریتش همراهی، کمک و تحمل رنج های این راه را کرد و با صبری مثال زدنی از همه این کورانهای زندگی امام و مراحل انقلاب گذشت و ماند تا همه بروند و بعد خودش هم به سوی حق شتافت. روحش شاد و روانش با حضرت فاطمه زهرا (س) و خدیجه کبری (س) محشور باد. این بزرگ بانوی انقلاب مصائب زیادی را در این دوران تحمل کرد که هر کدامش انسان را به زانو در می اورد، روزی رنج زندانی شدن امام (ره)، روزی در ترس ریختن و دستگیری امام (ره) و خانواده اش، روزی شنونده طعنه دشمنان، روزی شنونده تهمت بی دینی امام و فرزند عالمش بود که به خاطر تدریس فلسفه باید شاهد اب کشیدن ظرفی باشد که عزیزش از ان اب نوشیده بود و کوردلان خفاش و ارتجاع، علم را کفر می انگاشتند وعلم و معرفت را کفر و حامل ان را نجس می دانستند، این شاید درد اور ترین برخوردی بود که از جانب خشکه مقدسان بی دین به این خانواده وارسته و اهل علم وارد شد، روزی تحمل تبعید، روزی شهادت فرزند فاضلش سید مصطفی (ره) که به واسطه فرزند روح الله بودن کشته شد و نهایتا هم روزی زمان فراق بزرگ او رسید که یار و مولایش، امام خمینی (ره) که هم همسری مهربان و مومن و هم رهبری بزرگ برای او ملتش بود با دلی ارام و قلبی مطمین به رحمت خدا او را تنها گذاشت و باز دلش به اقا سید احمد گرم بود و چهره امام را در امین امام می دید، که ناگهان و بدون مقدمه او نیز با رفتنش عید این مادر را عزا کرد. ما به این مادر شهید مدیون می باشیم همانگونه که مدیون امام خمینی (ره) هستیم و به خانواده او نیز مدیون می باشیم. و اموزه های دینی به ما می گوید که همانطور که پیامبر اکرم (ص) توصیه به خانواده اش کرد و توقع تکریم اهل خانه اش را داشت این در خصوص ولی خدا نیز صدق می کند و ما باید قدر دان انان باشیم زیرا کشور و ملت و همه ما مدیون امام و نهضتش هستیم. امام خمینی (ره) عمر خود را فدا و وقف کشور، ملت، انقلاب ، و اسلام ناب محمدی (ص) کرد و اکثر اعضای خانواده اش نیز همین راه را رفتند. این بزرگ رهبر شیعیان جهان، رهبر مستضعفان جهان و بزرگ دیندار سیاستمدار جهان، رهبر سیاسی دین محور، عارف بزرگ دهر از میان ما رفت و ما را در غم هجرانش گذاشت، به یادگارانش دل خوش بودیم که یک یک رفتند و امروز وظیفه ما این است که باز مانده ها از این خاندان را باید تکریم کنیم و بدین صورت حق انها را ادا نماییم و کاری که امت پیامبر اکرم (ص) در حق بازماندگان رهبر خود کردند را ما خدای نکرده نکنیم و با کسانی که در حق این خانواده خدای نکرده تعدی و سخنی به گزاف بگویند به شدت برخورد کنیم و اجازه ندهیم که به هیچ بهانه ای کسی سخنی به گزاف در حق انان گفته و دل انان را بدرد اورد زیرا انان دردهای زیادی برای ما تحمل کردند.
چه بزرگوارند این خانواده که علیرغم این که تاکنون دو عید انان عزا شده ولی در هر دو حادثه انان به همه (دولت و ملت) توصیه کردند که عید خود را داشته باشند و کاری به غم انان نداشته باشند. پس بیاییم ما هم بزرگواری این خاندان را که در حق همه ما حق دارند با بزرگواری جواب دهیم در تکریم انان کوشا باشیم و حرمت انان را به خوبی نگهداریم.
خداوندا درود فرست بر روح رسول گرامی اسلام (ص) و پیروان راستین او که امام خمینی و خانواده اش نمونه روشن و بارزی از پیروان واقعی ان حضرتند.