Who guided the ghost of filthiness, dirtiness, on my house?

Which don’t leave us even a moment,

My endless dream of living and prosperity, all the time is under threat,

Our grandees became old and lost,

Our Youngers lost youngness,

But it is there,

The ray of life, is far from of my eye sight,

I take the ghost to my house!

Yes I take it!

When I had not known,

                                          What is human and humanity,

                                           What is free and freedom,

                                           What is social and social right,

                                           What is law and lawful life,

                                           What am I, and what have to be in this regard,

When I look for my goal in the hands of others,

When I look for a rescuer, liberator, savior, champion, redeemer, salvation... among others,

When I forgot all that God give me, and became a disciple and follower,

I forget, no one is suitable and deserve to rescue me, than me.

چه کسی هیولای پلیدی را به خانه ام هدایت کرد؟

که حتی یک لحظه هم ما را ترک نمی کند

رویاهایم برای برخورداری از زندگی و سعادت، همیشه زیر آوار خطر و تهدید است،

بزرگان مان مردند و از دست رفتند،

جوانان ما جوانی اشان را از دست دادند،

اما این هیولا هنوز اینجاست،

نور زندگی از معرض دیدم خارج است،

این هیولا را خود به خانه ام آوردم!

بله خود آوردم!

از وقتی که ندانستم :

انسان و انسانیست چیست،

آزاد و آزادی چیست،

زندگی اجتماعی و حقوق اجتماعی چیست،

قانون و زندگی بر اساس قانون چیست،

من کیستم، و باید چگونه باشم،

وقتی اهداف و خواست های خود را در دست دیگران جستم،

از وقتی که به دنبال منجی، آزادگر، قهرمان، نگهبان، بخشنده سعادت و... برای خود، در بین دیگران بودم،

از موقعی که همه آنچه خداوند به من داده بود را فراموش کردم و یک مرید و دنبال رو شدم.

من فراموش کردم که هیچکس سزاوار تر از خودم، برای نجاتم نیست.