ای خوش ترین نگاه به من، ای نور تابناک

سلام بر تو ای آفتاب عالمتاب هر روزم         تابیدنت را عاشقم، به رخشیدنت مدهوش

با من بمان ای گل روشن ضمیرم، ای ماه     به نورت، سخت محتاجم و گرمایت مدهوش

غروبت را لطف می بینم، ناشی از عشق       طلوعت بهنگام صبحگاهان، مراست، زندگی بخش

هزاران سال اجدادم به لطفت مفتخر بودند  و اکنون شاملم من، و هم بسیار شادم، و هم خوش

ای خوش ترین نگاه به من، ای نور تابناک    آمدنت خوش است، و رفتنت خوشتر ز خوش

ما را پناه گرم خود گیر ای مامن دل های سرد       ای گرم ترین سلام، تو سرد ترین کلام مباش

ما را به دیدنت به صبح، امید می فزاید،     مرهمی باش بر دل های ناتوان و مستمند و ریش

صبحگاهان پرندگان بعشق تو سُرایند     غروب بر بال پرندگان، به هنگام بازگشت نیز ترانه باش

من مستمند نورم، و تو خود تمام نوری     ما را به نور خویش گرم ساز، و بسازِ مان بَشّاش

آنگاه که تو ز آسمان عشقم فرود آیی     دیگر ما را زندگی تمام است، و نبیند خوش

سروده شده در تاریخ 20 آذر 1397