به نام اول معلم هستی، روز معلم را داشتیم و سالروزی که در ان نقش زنان معرفت و علم و پرده آرایان خلق خدا را باید تجلیل نمود البته این زندگی امروزی است که برای هر چیزی روزی قرار می دهند و نیز مقتضای زمانه و لازمه ان هم همین است. لیکن معلم و تعلیم امری مختص به زمان خاص نیست و به قول شاعر بزرگ فارسی زبان از گهواره تا گور این فرایند پویا و تمام نشدنی ادامه دار می باشد. و انسان ها که در این کسوت قرار دارند را بندگی باید کرد چون علی ع می فرماید  اگر فردی به من چیزی بیاموز مرا بنده خود ساخته است.

معلمان وارثان انبیا (ص) هستند و با توجه به ختم نبوت با حضرت محمد ص این معلمان هستند که شایسته ترین وارث برای انان خواهند بود. انان که عشق ، محبت، علم، انسان دوستی و مهر و تمامی خصایص عالی را به بشری که باید خود را در مسیر سخت زندگی قرار دهد، می اموزند و لذا سعادت و سقوط انسان بسته به تعالیمی دارد که معلمین او در طول زندگیش در اختیارش قرار می دهند.

یاد و خاطره تمامی معلمینی که در طول زندگی ام مرا اموختند که چگونه باشم، را گرامی می دارم در این زمینه معلم بزرگمان امام خمینی رحمت الله علیه قابل ذکر است زیرا درس های اساسی زیادی را به ما اموخت و سرنوشت ما را عوض کرد.

هرگزم نقش تو از لوح دل و جان نرود.

هرگز از یاد من ان سرو خرامان نرود.

نرود ، نرود ، از دل و از جان نرود.

24/2/89 – دهلی نو 

+ نوشته شده در جمعه بیست و چهارم اردیبهشت ۱۳۸۹ ساعت 10:11 شماره پست: 59