چاپ کردن این صفحه

یادداشت های صعود دوازدهم به قله توچال از جمشیدیه

26 مهر 1398
Author :  
گل های پاییزه ایی که از دل خاک خشک در پاییز بیرون می زند

جمعه 26 مهرماه 1398 باز طولانی ترین مسیر به قله توچال، از پارک جمشیدیه، به کلکچال، پیازچال، خط الراس، رقم خورد، صعودی زیبا که شش و نیم طول کشید، در مسیری که شاید زیباترین مسیر صعود به قله توچال از همین مسیر است، زیرا گذشته از زیبایی های دیگر، در خط الراس که قرار گیرید، قله برف دار دماوند تا قله آزادکوه، و کهار ناز که در سمت راست در دیدرس شماست، و دریایی از نور که از نور چراغ خیابان های تهران برخواسته است، در سمت چپ چشم ها را به زیبایی نوازش می دهد، و در سحرگان این نور به همراه ماه پرنور که تا پاسی از روز هم در افق غروب خود مانده بود، مسیر را روشن می کنند تا صعودی زیبا را رقم زنند، صعود در مسیر هایی تکراری که هر بار در عین تکرار تازه است، و انگار برای اولین بار صورت می گیرد، هم به لحاظ سختی هایش و هم به لحاظ زیبایی هایش.

زمانبندی صعود به ستیغ 3964 متری توچال در این برنامه به این شرح می باشد :

  • حرکت از پارک جمشیدیه ساعت 3 و 40 دقیقه بامداد
  • رسیدن به اردوگاه کلکچال و صرف صبحانه و حرکت از اردوگاه ساعت 6 صبح
  • رسیدن به بالای گردنه کلکچال بین پیازچال به شیرپلا، ساعت 6 و 53 صبح
  • وصول به چشمه پیازچال در ساعت 7 و 28 دقیقه صبح،
  • صعود به ستیغ توچال در ساعت 10 و 15 دقیقه صبح و پایان صعود

این هفته دیدن گل های زیبای سپید که بدون هیچ گونه ساقه و برگی از دل خاک خشک بیرون می زنند، چشم ها را با زیبایی خود نوازش می دهد، و بروز این معجزه طبیعت، مرا به یاد صعود به قله سات در تالقان انداخت، قله ایی که هرگز موفق به صعودش نشدیم، و این گل را فکر کنم اولین بار در "گته دروازه"، در راه صعود به سات دیدم، نرسیده به آتشکده/امامزاده کرکبود، برای اولین بار بود که آن را می دیدم.

دو کوهنورد آلمانی و اتریشی هم که به قصد نزول از قله توچال به سمت تیغه های دارآباد در جهت عکس ما در حرکت بودند، با یک برخورد محبت آمیز باب سخن را باز نمودند، و من وقتی از مقصدشان مطلع شدم، به آنها توصیه کردم از این مسیر نروند، چرا که مسیر تیغه های دارآباد خطرناک است، آنها که از زبان پارسی چند کلمه ایی را بلد بودند، وقتی من از معادل "خطر" به زبان انگلیسی گفتم، فورا به زبان پارسی گفتند "خطرناک" است، وقتی گفتم از کدام کشور آمده ایید: پاسخ شنیدم "آلمانیا"، که گفتم اینجا کشور شما را بعنوان "آلمان" می شناسند، و یاد کردم از مسیر سخت قله هایی که صعود به آن اولین بار کار آلمان ها بوده است، که از عهده صعود از آن بر آمده اند، و مثلا "تیغه آلمانی ها" در سخت ترین مسیر به علم کوه مشهور است و به علت این که اولین بار آنها از آن عبور کردند به نام آنها ثبت و نامیده شده است و لابد با این توان عبور که در آنها دیده ایم، از تیغه های دارآباد هم با امنیت عبور خواهند کرد.

به اشتراک بگذارید

Submit to DeliciousSubmit to DiggSubmit to FacebookSubmit to StumbleuponSubmit to TechnoratiSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn
 مصطفی مصطفوی

پست الکترونیکی این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

آخرین‌ها از  مصطفی مصطفوی